دو روز مانده به پايان جهان تازه فهميد كه هيچ زندگي نكرده است!
تقويمش پر شده بود و تنها دو روز، تنها دو روز خط نخورده باقي بود.
پريشان شد و آشفته و عصباني نزد خدا رفت تا روزهاي بيشتري از خدا بگيرد.
داد زد و بد وبيراه گفت؛
خدا سكوت كرد.
جيغ كشيد و جار و جنجال راه انداخت؛
خدا سكوت كرد.
آسمان و زمين را به هم ريخت؛
خدا سكوت كرد.
به پر و پاي فرشته ها و ا نسان پيچيد؛
خدا سكوت كرد.
كفر گفت و سجاده دور انداخت؛
خدا سكوت كرد.
دلش گرفت و گريست و به سجاده افتاد!
خدا سكوتش را شكست و گفت: « عزيزم ... !
يك روز ديگر هم رفت؛
تمام روز را به بد و بيراه و جار و جنجال از دست دادي،
تنها يك روز ديگر باقي است!
بيا و لااقل اين يك روز را زندگي كن! »
لا به لاي هق هقش گفت: « اما با يك روز... ؟
با يك روز چه كار مي توان كرد ؟ »
خدا گفت:« آن كس كه لذت يك روز زيستن را تجربه كند،گويي هزار سال زيسته است!
و آن كه امروزش را در نمي يابد، هزار سال هم به كارش نمي آيد! »
و آنگاه سهم يك روز زندگي را در دستانش ريخت و گفت: « حالا برو و زندگي كن! »
او مات و مبهوت به زندگي نگاه كرد، كه در گوي دستانش مي درخشيد!
اما مي ترسيد حركت كند، مي ترسيد راه برود، مي ترسيد زندگي ازلاي انگشتانش بريزد!
قدري ايستاد؛
بعد با خودش گفت: « وقتي فردايي ندارم، نگه داشتن اين يك روز چه فايده اي دارد؟ بگذار اين مشت زندگي را مصرف كنم! »
آن وقت شروع به دويدن كرد؛
زندگي را به سر و رويش پاشيد،
زندگي را نوشيد و زندگي را بوييد،
و چنان به وجد آمد،
كه ديد مي تواند تا ته دنيا بدود!
مي تواند بال بزند؛
مي تواند ... !
او درآن يك روز آسمان خراشي بنا نكرد، زميني را مالك نشد، مقامي را به دست نياورد؛
اما؛
اما درهمان يك روز دست بر پوست درخت كشيد، روي چمن خوابيد،
كفش دوزكي را تماشا كرد، سرش را بالا گرفت و ابرها را ديد!
و به آنها كه او را نمي شناختند، سلام كرد!
و براي آنها كه او را دوستش نداشتند، از ته دل دعا كرد!
او در همان يك روز آشتي كرد و خنديد و سبك شد؛
لذت برد و سرشار شد و بخشيد و عاشق شد و عبور كرد و تمام شد!
او در همان يك روز زندگي كرد!
اما فرشته ها در تقويم خدا نوشتند:
« امروز او در گذشت ، كسي كه هزار سال زيسته بود ... ! »
نظرات شما عزیزان:
زیبا بود. ممنون
پاسخ:سلام، از این که به ما سر زدید، سپاس گزاریم.
تبادل
لینک هوشمند
آمار
وب سایت: